چاپ

پایگاه خبری نوید تربت:www.navidtorbat.ir

مجلس و دولت باید بیشتر از اینها به فکر حفظ گوهر اعتماد و سرمایه اجتماعی مردم باشند.

خاندوزی وزیر اقتصاد: «موضوع همسان سازی حقوق بازنشستگان فعلا در لایحه برنامه هفتم توسعه وجود ندارد، اگر در کمیسیون تلفیق و صحن مجلس تصویب شود،دولت آن را در دستور کار اجرای خود قرار خواهد داد.»

بنابر این گفته که می‌توان آنرا موضع دولت نیز به حساب آورد،دولت در واقع توپ سرگردانِ بازی کش‌دارِ دائمی شدن متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان را با یک شوت مستقیماً به زمین مجلس فرستاده است. حالا هی نمایندگان مرتباً بگویند؛ دولت باید چنین و چنان کند تا ما هم فلان و بهمان کنیم! این وزیر اقتصاد دولت است که می‌گوید؛ شما آن را در برنامه‌ی هفتم بیاورید( البته با اعتبارات کافی که منبع آن کاملا مشخص باشد) و مصوب کنید تا دولت نیز اجرا نماید.

وزیر اقتصاد در حالی خود را دلسوز بازنشستگان و راضی به اجرای دائمی شدن متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان می دانند که تاکنون به دلایل متعدد خلاف آن ثابت شده است. در اینجا فقط به سه مورد اظهر من الشمس آن اشاره می‌نمایم:

الف)- اگر واقعا راغب به اجرای اجرای دائمی شدن متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان بوده و هستید، مگر همین حالا ماده‌ 30 قانون برنامه‌ی ششم توسعه تا پایان شهریورماه به قوت خود باقی نیست، پس دیگر چه نیازی به تصویب مجدد دارد؟!

ب)- اگر راغب به اجرا می‌بودید، مگر لایحه‌ی دائمی شدن متناسب‌سازی در ششم مردادماه 1400 توسط دولت قبل جهت تصویب به همین مجلس ارسال نشده بود، پس چرا پس از شش ماه معطلی، در میان بهت و حیرت شدید بازنشستگان، دولت با همکاری کامل مجلس آنرا در یازدهم بهمن ماه همان سال پس گرفت؟!

ج)- اگر واقعا راغب به اجرای متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان و کمک به معیشت آنها بودید ، پس چرا پس از استرداد لایحه‌ی مذکور در تاریخ فوق، حداقل چند ماه بعد مسئولانه و دلسوزانه لایحه‌ی جایگزین را حتی با اصلاحات مد نظرتان، جهت تصویب و عمل به تکلیف قانونی، به مجلس ارسال ننمودید؟!

جناب وزیر اقتصاد! این سه مورد کافی است که نشان دهد آنچه می گویید خلاف مواضع واقعی شما است.

ما بازنشستگان درست است که از بار کمرشکن این معیشت سخت، ناله‌هایمان به آسمان هفتم هم رسیده، اما افراد تحصیلکرده و مجربی هستیم که بسیاری از ما سربلندانه در مناصب و پست‌های مهم و کلیدی این کشور دهها سال خدمت نموده‌ایم، بنابراین در خصوص این حق قانونی و مغفول شده‌ هرگز با ما این گونه سخن نگویید. چرا؟ چون کاملاً واقفیم به اینکه؛ چنانچه دولت سیزدهم در دو سالی که گذشت ، کوچکترین اعتقادی به اجرای متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان کشوری و لشکری، که با مصوبه‌ی یکم مهر 1399 توسط دولت قبل عملیاتی گردید، می‌داشت، حتی شاید منتظر تصویب لایحه هم نمی‌ماند. یک دلیل در اینجا کافی است و آن اینکه مگر عملیاتی نمودن 14 همت گنجانده شده در قانون بودجه‌ی 1401 برای استمرار متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان، محتاج تصویب لایحه یا برنامه‌ی پنج‌ساله‌ی هفتم بود که چنین سرنوشت غم‌انگیزی پیدا کرد؟ چنانچه صداقتی برای اجرای متناسب‌سازی در گفتارتان هست، چرا تاکنون همین مقدار را عملیاتی ننمودید؟ آیا بجز این است که دولت تاکنون راضی به انجام آن نبوده؟!

امیدواریم همین مقدار استدلال در نشان دادن عملکرد بشدت ضعیف دولت و مجلس در خصوص متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان کفایت نموده و از این توپ شوت‌کردن‌های تماماً مضرّ به میدان یگدیگر نیز دوری جسته و بجای آن، هر کدام متعهدانه در حوزه‌ای که قانوناً مسئول‌اند، به تکلیف مُصَرّح در ماده‌ی 30 برنامه‌ی ششم توجه نموده و منتظر قانون دیگری نیز نباشند و بدانند که؛ این بهانه‌ها بجز تخفیف و تخریبِ گوهر اعتماد و سرمایه‌ی اجتماعی که در تمام دنیا بالاترین و ارزشمندترین سرمایه‌ی هر حاکمیتی محسوب می‌گردد حاصل دیگری نداشته و هیچ خیری هم در آن نخواهد بود.

محمدسعید بهوندی- بازنشسته فرهنگی