بزرگنمایی:
دانشمندان از بازگشت ستاره‌ای به زندگی و فعالیت دوباره این ستاره پس از مرگ شگفت‌زده شده‌اند.
پایگاه خبری نوید تربت:www.navidtorbat.ir
دانشمندان از بازگشت ستاره‌ای به زندگی و فعالیت دوباره این ستاره پس از مرگ شگفت‌زده شده‌اند.
پژوهشگرانی که با رادیو تلسکوپ کار می‌کنند می‌گویند متوجه پالس‌های رادیویی «نامعمول» از ستاره‌ای دوردست شدند که میدان مغناطیسی قدرتمندی دارد.
این ستاره از نوع ستاره نوترونی است و یکی از قدرتمند‌ترین ستاره‌های مغناطیسی در جهان است که مگنتار نامیده می‌شود.
ستاره مگنتار حدود 8000 سال نوری با ما فاصله دارد و نزدیک‌ترین مگنتار شناخته‌شده نزدیک به زمین است.
تصویر موریانگ، تلسکوپ رادیویی پارکز متعلق به سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی همسود استرالیا در زیر کهکشان راه شیری
ستاره مرده چیست؟
ستاره‌ها فقط تا زمانی که ذخیره ماده شیمیایی به نام هیدروژن داشته باشند می‌توانند به زندگی خود ادامه دهند.
وقتی سوخت خود را به طور کامل مصرف کنند با توجه به بزرگی و سنگینی تبدیل به ستاره‌های سفید کوتوله، ستاره‌های نوترونی یا سیاه‌چاله‌ها می‌شوند.
چگونه ستاره مرده دوباره زندگی از سر گرفته است؟
این ستاره که ایکس‌تی‌ای جی 1810ـ197 (XTE J1810-197) نامیده می‌شود، اولین بار با سیگنال‌های رادیویی که در سال 2003 می‌فرستاد شناخته شد و سپس به مدت 10 سال هیچ سیگنالی از آن دریافت نشد.
در سال 2018 تلسکوپ لووِل در دانشگاه منچستر دوباره سیگنال‌هایی دریافت کرد و سپس موریانگ، تلسکوپ رادیویی پرکز آنها را دریافت کرد که تا آن زمان پیگیر مشاهده و رصد امواج رادیویی ستاره مگنتار بود.
شناسایی و تشخیص امواج رادیویی از ستاره‌های مگنتار نادر است و ایکس‌تی‌ای جی 1810ـ197 یکی از معدود ستاره‌هایی است که چنین امواج رادیویی آزاد کرده است.
چرا این کشف اینقدر برای دانشمندان شگفت‌انگیز است؟
نه فقط این موضوع که ستاره‌ای مرده زندگی دوباره از سر گرفته است بلکه نوع نوری که این ستاره از خود ساطع می‌کند باعث شگفتی و هیجان دانشمندان شده است.
نوری که از مگنتار آزاد می‌شود به شکل مارپیچی و حلقوی در فضا منتشر می‌شود.
دکتر مارکوس لوئر از آژانس ملی سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی همسود استرالیا که آخرین پژوهش‌ها را در این زمینه پیش برده است می‌گوید نتایج «غیر‌منتظره» هستند.
بازسازی هنری تصویر مگنتار
چرا این ستاره مرده رفتاری دیگرگون دارد؟
گروه پژوهش بر این باور است که شاید دلیل آن پلاسمای فوق‌‌العاده حرارت‌دیده باشد هرچند هنوز در این مورد اطمینان ندارند.
پلاسما به شکل ستاره‌ها، سحابی‌ها (نبولا) و حتی گاهی به صورت شفق‌های قطبی در قطب شمال و جنوب زمین دیده می‌شوند.
دکتر لوئر می‌گوید: «نتایج بررسی‌های ما نشان می‌دهد که پلاسمای فوق‌‌العاده حرارت‌دیده بر فراز قطب مغناطیس مگنتار قرار دارد که مانند فیلتر پلاریزاسیون یا قطبش و قطبیدگی عمل می‌کند».
فیلتر پلاریزاسیون به معنای اجازه عبور نور فقط در جهت‌های خاص است.
هنوز دانشمندان موفق نشده‌اند کشف کنند پلاسما چگونه چنین عمل می‌کند.
منبع: بی بی سی