بزرگنمایی:

پایگاه خبری نوید تربت: http://www.navidtorbat.ir

الیاس اصغری - خبرنگار حوزه ی بهزیستی نوید تربت

روز جهانی عصای سفید (23 مهرماه)  فرصتی ست تا بار دیگر بر اهمیت نابینایان و کم بینایان سرزمین مان تاکید کنیم.

این افراد مانند دیگر افراد عادی جامعه حق دارند که در یک جامعه بدون تبعیض و دور از محدودیت های اعمال شده و سلیقه ای توسط مدیران شهری زندگی کنند و از تمامی امکانات رفاهی برای رشد و شکوفایی،توانمندسازی و برابرسازی فرصت ها برخوردار شوند.

حساس ترین گروه هدف سازمان بهزیستی در ایران با مجموعه ای از چالش ها و مشکلات مواجه هستند که نیازمند توجه ویژه ای از سوی خانواده ها ، دولت، سازمان بهزیستی کشور و جامعه است...

این مشکلات در حوزه های مختلفی از جمله آموزش، توانبخشی،اجتماعی سازی و دسترس پذیری فضاهای شهری به امکانات روزمره خود را نشان می دهد.

بهتر است دولت و سازمان بهزیستی واقعیت های امروز جامعه را بپذیرد

دردناک است اما این مقاله را که با نگاه کارشناسی و تخصص سازمانی نوشته شده است با دقت بخوانید:

مشکلات اقتصادی یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار در زندگی بسیاری از خانواده هایی است که فرزند نابینا و کم بینا دارند.هزینه های سرسام آور درمان ، توانبخشی و مسکن ،بار مالی بسیار سنگینی را بر روی دوش این خانواده ها می گذارد.

امروزه متاسفانه نگرش منفی اجتماعی نسبت به افراد دارای محدودیت و نابینایان در ایران و در همین شهر تربت حیدریه تبدیل به یک چالش جدی و دردناک شده است.

تنها خانواده ها مقصر و مسبب نیستند بلکه مدیرانی باعث بوجود آمدن این شرایط هستند که هیچ تخصص و دانش سازمانی در حوزه ی سازمان بهزیستی و افراد دارای محدودیت ندارند اما به دلیل رابطه و منافع سیاسی و جناحی بر صندلی های حساس و تخصصی این سازمان نشسته اند.

این نگرش های منفی و تبعیض آمیز، از حضور افراد نابینا و مشارکت اجتماعی آن ها در جامعه جلوگیری می کند،عدم آگاهی عمومی و فرهنگ سازی کافی باعث شده است که این افراد از حقوق اجتماعی و شهروندی خود محروم شوند.

بسیاری از فضاهای شهری به نحوی در ایران و شهرستان تربت حیدریه طراحی شده اند که برای نابینایان قابل استفاده نمی باشند.

بسیاری از پارک ها و اماکن تفریحی اغلب فاقد زیرساخت ها و استانداردهای مناسب مانند رمپ های دسترس پذیر و اسباب بازی های فراگیر با امکانات تفریحی ویژه هستند که این موضوع تبعیض و ظلم نابخشودنی می باشد.

واقعیت این است که با وجود تصویب قانون جامع حمایت از افراد دارای محدودیت و دیگر کنوانسیون های بین المللی حقوق افراد دارای محدودیت، اجرای این قوانین و از جمله ماده ی 27 قانون که در مجلس دهم تصویب شده است و در زندگی روزمره ی افراد بویژه نابینایان تاثیر بسیار زیادی دارد با مشکلات جدی روبه رو شده است.

نبود نظارت درست و سازمانی و کمبود بودجه ی مناسب از دلایل اصلی عدم اجرای این قوانین می باشند.

توانمندی نابینایان زمانی در جامعه تصویر واقعی خود را نشان می دهد که مدیران دولتی محدودیت ها و محرومیت های سلیقه ای و سیاسی ایجاد نکنند تا مشارکت  این افراد در فعالیت های مختلف از جمله ورزشی و هنری در سطوح بالا و حرفه ای بیشتر و تاثیرگذارتر شود.

به عنوان یک دانشجوی تئاتر و سینما و خبرنگار حوزه ی سازمان بهزیستی، امیدوارم گرفتاری های بیشمار و کهنه ی این حوزه با رویکرد تازه ی مدیریتی و شخص دکتر سید جواد حسینی رفع و تغییر و تحولات اساسی در بدنه ی سازمان بهزیستی رخ بدهد.

هر چند مسیر سخت و موانع بسیاری خواهد داشت اما با نگاه یک مدیر توانمند و یک جامعه شناس که رزومه ی مدیریتی بالایی دارد روزهای آرام و روشنی بخشی را می توان انتظار داشت.

عصای سفید،دستان پر مهر خدایی ست که بی منت مهربان است...